Een weekje Lombok
Door: Janna Kolen
Blijf op de hoogte en volg Janna
18 Mei 2014 | Indonesië, Jogjakarta
Vrijdag middag, rond een uurtje of 3, vertrokken Jimmy en ik naar het vliegveld in Jogja. Nanda en Danique waren zo lief om ons weg te brengen en uit te zwaaien. Met z’n viertjes hebben we nog wat gedronken, maar toen werd het toch tijd om door die stomme poortjes te gaan.. Op naar Lombok!
In het vliegtuig zaten we als twee blanken tussen alleen maar Indo’s. De vliegreis naar “Mataram” zou 2 uur duren, maar de tijd vloog om! Toen we in “Mataram”, de hoofdstad van Lombok aan waren gekomen, moesten we onze klok een uur vooruit zetten. Het tijdsverschil met Nederland was nu weer 6 uur in plaats van 5 uur.
Toen we bij de taxi’s aankwamen lopen, vroegen we ons af of we wel in “Mataram” waren. Wat bleek dus? We waren in de stad Praya geland! Voordat we gingen had ik op internet al wat vage dingen gelezen dat er op Mataram alleen nog maar privé vliegtuigen mochten landen, maar bij het locket waar we onze tickets hadden geboekt hadden we het nog gevraagd. “Yes, yes, you fly to Mataram” hadden ze gezegd. Zelfs op ons vliegticket stond “Mataram”. Ze hadden ons dus mooi voor de gek gehouden. We waren dus erg goed voorbereid en kregen de slappe lach. Een aardige kerel genaamd Bambang bood ons aan om ons naar Mataram te brengen. Onderweg hebben we wat Bintang gehaald en heeft hij ons bij Hotel Melati Viktor 2 afgezet, het hotel wat we in het vliegtuig hadden uitgekozen uit de lonely planet.
Na een paar potjes kaarten zijn we op tijd gaan slapen. De volgende dag zijn we door Mataram gelopen. Hier zijn we naar een gigantische shopping mall geweest. Op de bovenste etage waren zelfs 2 grote voetbalvelden waar kleine kindjes een wedstrijd aan het spelen waren. Verder was er weinig te doen in Mataram, en zijn we na het eten in Bakar 99 (een super lekker vis restaurant!), met de taxi naar Senggigi gegaan. Senggigi is een plaatsje in het westen van Lombok, direct aan de kust. Hier hadden we een goedkope homestay gekozen direct aan het strand. We kwamen vroeg aan en hebben onze zwemspullen aangedaan. Net voordat we de homestay wilden verlaten werden we tegen gehouden door een Indo met een enorm aanstekelijke lach en een tube gel in zijn hand. Hij kwam bijna niet uit zijn woorden, omdat hij niet kon stoppen met lachen en vroeg in zijn beste Engels of we wisten waar die tube voor was. Een vorige bezoeker had deze tube laten staan, en wat bleek nou? Zijn neefje van 17 had de gel in zijn gezicht gesmeerd. Verder dan “For man” had hij niet gelezen en hij dacht dat het gezichtscrème was. De man kwam niet meer bij en zijn neefje werd er natuurlijk ook bij gehaald. We konden zien dat die jonge zich doodschaamde. Vervolgens kwamen deze indo’s op het idee om Jimmy’s haar vol te smeren met de gevonden Gel en zijn haar rechtop te zetten. Na dit tafereel hebben we onze toch naar het strand verder vervolgd. We kregen nog de tip mee om via het strand een Hindoeïstische tempel te bezoeken. Overal waren wierrook stokjes en de stambeelden waren bekleed met stoffen doeken. Het uitzicht op de zee was hier erg mooi. Daarna zijn we langs de zee terug gelopen naar de plek waar we vandaan kwamen. De zee was te wild om in te zwemmen dus zijn we bij een hotel in het zwembad gaan zwemmen.
Ik had sinds donderdag avond super erge buikkrampjes en voelde me goed ziek. Dit kwam door de malaria pillen die we sinds donderdag moesten innemen. Hierdoor heb ik de zonsondergang ook gemist, mieuw. Onze buurvrouw in de homestay kwam ook uit Nederland en zij vertelde dat ze al 8 maanden rond aan het reizen was en geen malaria pillen meer gebruikte. Zij werd er ook ziek van en heeft nog nergens last van gehad. Toen besloot ik om me maar extra goed in te smeren met anti-muggen spray en geen malariapillen meer te slikken. Twee dagen later waren de krampjes dan gelukkig ook weg en kon ik weer leuk meedoen met alles.
In Senggigi was verder niet zoveel te doen, dus zijn we zondag ochtend, om 8uur opgestaan en naar het midden van Lombok gegaan met de ‘public bus’. De reis naar Senaru duurde ongeveer 2 uur. We reden de hele weg langs de kust en hadden uitzicht op de zee, de bergen en de groene rijstvelden. In Senaru werden we bij een office afgezet waar we besloten om de Panorama tour te doen. Bij deze tour ging je eerst kijken in het dorp van het ‘Sasak volk’ (Bedankt voor de tip Carla!). Alle mensen wonen hier in dezelfde soort huizen, zodat je niet kunt zien waar een rijke of een arme familie woont. Ook hebben we hier een baby komodo gezien! Vervolgens begon onze wandeling naar de waterval. Na een kwartiertje lopen had ik enorme pijn in mijn hielen en toen ik keek had ik dus 2 dikke blaren. Ik heb al weken niet meer in normale sneakers gelopen en vervolgde mijn tocht op sokken. Ik voelde ieder steentje, dit was ook niet echt handig. Gelukkig kwamen we nog langs een bewoonde straat waar ik impulsief een paar slippers heb gekocht. Ze waren 4 maten te groot, maar ik heb er prima de hele dag op kunnen lopen. Onze gids liep ook gewoon op slippers door de bergen.
We hebben die dag ongeveer 5 uur gelopen waarbij we langs 2 watervallen zijn gegaan. De eerste was wat kleiner en hier waren erg veel mensen. De tweede was veel mooier. Jimmy heeft hier zelfs gezwommen. Ook hebben we wilde apen gezien. Grijze, brutale apen. Deze hebben we ook bananen gevoerd en hebben we van dichtbij foto’s kunnen maken. En een groep zwarte apen die we vanuit de verte zagen vluchten.
Maandag ochtend begon onze dag goed met een heerlijke pannenkoek met chocola en banaan. Vervolgens zijn we om 9uur met een privé chauffeur richting Kuta vertrokken. Kuta ligt helemaal in het zuiden van Lombok en was zo’n 4uur rijden vanaf Senaru. Onderweg zijn we gestopt bij een monkey forest in het gebied Pusuk Pass. Hier waren ook weer die grijze, brutale apen. Ze zochten in zelfs in Jimmy’s broekzak naar koekjes! Hier waren ook een paar moeder apen met hele kleine baby’s die aan hun buik hingen. Heel schattig!
Onze tweede stop was in Pura Lingsar waar we een tempel hebben bezocht. De gids praatte super snel en sprak slecht Engels, waardoor ik de helft maar heb kunnen volgen. Er was een kleine vijver waar een man stukjes gekookte eieren in gooide. Het zou geluk brengen als je daar een aal zou zien zwemmen. En ja hoor.. We hebben hem gezien! Dat beest was zeker drie meter lang, dat had ik echt niet verwacht. Ook hebben we ons gezicht met heilig water gewassen bij een fonteintje, door dit water blijven we langer jong. Ik lijk nu weer 12..
Vervolgens heeft de chauffeur ons nog naar een sarung winkel gebracht waar we hebben gezien hoe deze doeken met de hand worden geweven. Dat is echt een prutswerk met tienduizend draadjes en kleurtjes. Toen we in Kuta aan waren gekomen hebben we een paar hotels en homestays bekeken en de prijzen vergeleken. Uiteindelijk kozen we voor GR. Homestay.
Op dinsdag hebben we een surfles gevolgd. ’s Morgens werden we door de surfleraars bij onze homestay opgehaald en kregen we een scooter. Met de scooter gingen we naar het strand wat zo’n 45 minuten rijden was vanaf onze homestay. We moesten de twee indo’s achterna rijden en er reden nog twee ‘bules’ met ons mee. Het was een prachtige weg door de bergen en voor het eerst hier in Indonesië met een goed wegdek! Niet vol met gaten, kuilen, bobbels en stenen. Ik reed met Jimmy achterop en een surfplank aan de zijkant van onze scooter. De kilometer teller was kapot en ook het wijzertje van de benzine stond standaard op nul. Vanaf toen waren we één grote familie. Alle indo’s noemden je ‘brother’ of ‘sister’. Best handig, want dan hoef je niet iedereen z’n naam te onthouden. Na 4 uur surfen was de les afgelopen. Het ging bij ons beide erg goed en we pakten bijna iedere golf. Natuurlijk wel met hulp van een surfleraar, want zelf peddelen en opstaan valt echt vies tegen.
Aan het eind van de middag lag Jim op bed te slapen en wilde ik graag de stad verkennen. Met diezelfde scooter ging ik op pad en na ongeveer 10 minuten rijden hield dat ding ermee op. De benzine was op. En na het tanken kreeg ik hem niet gestart. Gelukkig waren er genoeg mensen die me probeerden te helpen en uiteindelijk lukte het iemand om de scooter weer te starten. Ik ben toen naar het strand in de buurt gegaan en heb daar een rondje gelopen. Daar heb ik ook nog een wild aapje gezien! Ook in de homestay waren er beesten, er waren drie puppy’s geboren waar ik in de middag mee heb mogen spelen. Met al die apen en honden hier ben ik toch blij met mijn rabiës spuiten.
De rest van de week zijn we in Kuta gebleven en zijn we nog twee keer met de scooter naar dat mooie strand geweest. Een keer om zelf te surfen, wat enorm tegenviel want het was veel moeilijker wanneer niemand je een zetje gaf. En een keer om gewoon lekker te relaxen. De rest van de dagen hebben we de omgeving verkend, hebben we aan het zwembad gezeten en zijn we lekker gaan eten. Ook zijn we in de avond een paar keer naar de Surfers bar geweest. Het was een geslaagde week in Lombok waarin we veel verschillende mooie plekken hebben gezien. Nu ben ik weer terug in het vertrouwde Jogja en ik merk dat ik me hier toch echt wel thuis voel. De komende week ga ik even hard aan school werken, zodat ik alles af heb voordat mama hier is. De tijd vliegt nu echt om, nog maar 4 weken school en dan beginnen we al met een rondreis naar Sulawesi en daarna komt Jordy al! Voordat ik het weet ben ik weer terug in Nederland, dus ga ik nu nog even lekker genieten!
-xxx-
In het vliegtuig zaten we als twee blanken tussen alleen maar Indo’s. De vliegreis naar “Mataram” zou 2 uur duren, maar de tijd vloog om! Toen we in “Mataram”, de hoofdstad van Lombok aan waren gekomen, moesten we onze klok een uur vooruit zetten. Het tijdsverschil met Nederland was nu weer 6 uur in plaats van 5 uur.
Toen we bij de taxi’s aankwamen lopen, vroegen we ons af of we wel in “Mataram” waren. Wat bleek dus? We waren in de stad Praya geland! Voordat we gingen had ik op internet al wat vage dingen gelezen dat er op Mataram alleen nog maar privé vliegtuigen mochten landen, maar bij het locket waar we onze tickets hadden geboekt hadden we het nog gevraagd. “Yes, yes, you fly to Mataram” hadden ze gezegd. Zelfs op ons vliegticket stond “Mataram”. Ze hadden ons dus mooi voor de gek gehouden. We waren dus erg goed voorbereid en kregen de slappe lach. Een aardige kerel genaamd Bambang bood ons aan om ons naar Mataram te brengen. Onderweg hebben we wat Bintang gehaald en heeft hij ons bij Hotel Melati Viktor 2 afgezet, het hotel wat we in het vliegtuig hadden uitgekozen uit de lonely planet.
Na een paar potjes kaarten zijn we op tijd gaan slapen. De volgende dag zijn we door Mataram gelopen. Hier zijn we naar een gigantische shopping mall geweest. Op de bovenste etage waren zelfs 2 grote voetbalvelden waar kleine kindjes een wedstrijd aan het spelen waren. Verder was er weinig te doen in Mataram, en zijn we na het eten in Bakar 99 (een super lekker vis restaurant!), met de taxi naar Senggigi gegaan. Senggigi is een plaatsje in het westen van Lombok, direct aan de kust. Hier hadden we een goedkope homestay gekozen direct aan het strand. We kwamen vroeg aan en hebben onze zwemspullen aangedaan. Net voordat we de homestay wilden verlaten werden we tegen gehouden door een Indo met een enorm aanstekelijke lach en een tube gel in zijn hand. Hij kwam bijna niet uit zijn woorden, omdat hij niet kon stoppen met lachen en vroeg in zijn beste Engels of we wisten waar die tube voor was. Een vorige bezoeker had deze tube laten staan, en wat bleek nou? Zijn neefje van 17 had de gel in zijn gezicht gesmeerd. Verder dan “For man” had hij niet gelezen en hij dacht dat het gezichtscrème was. De man kwam niet meer bij en zijn neefje werd er natuurlijk ook bij gehaald. We konden zien dat die jonge zich doodschaamde. Vervolgens kwamen deze indo’s op het idee om Jimmy’s haar vol te smeren met de gevonden Gel en zijn haar rechtop te zetten. Na dit tafereel hebben we onze toch naar het strand verder vervolgd. We kregen nog de tip mee om via het strand een Hindoeïstische tempel te bezoeken. Overal waren wierrook stokjes en de stambeelden waren bekleed met stoffen doeken. Het uitzicht op de zee was hier erg mooi. Daarna zijn we langs de zee terug gelopen naar de plek waar we vandaan kwamen. De zee was te wild om in te zwemmen dus zijn we bij een hotel in het zwembad gaan zwemmen.
Ik had sinds donderdag avond super erge buikkrampjes en voelde me goed ziek. Dit kwam door de malaria pillen die we sinds donderdag moesten innemen. Hierdoor heb ik de zonsondergang ook gemist, mieuw. Onze buurvrouw in de homestay kwam ook uit Nederland en zij vertelde dat ze al 8 maanden rond aan het reizen was en geen malaria pillen meer gebruikte. Zij werd er ook ziek van en heeft nog nergens last van gehad. Toen besloot ik om me maar extra goed in te smeren met anti-muggen spray en geen malariapillen meer te slikken. Twee dagen later waren de krampjes dan gelukkig ook weg en kon ik weer leuk meedoen met alles.
In Senggigi was verder niet zoveel te doen, dus zijn we zondag ochtend, om 8uur opgestaan en naar het midden van Lombok gegaan met de ‘public bus’. De reis naar Senaru duurde ongeveer 2 uur. We reden de hele weg langs de kust en hadden uitzicht op de zee, de bergen en de groene rijstvelden. In Senaru werden we bij een office afgezet waar we besloten om de Panorama tour te doen. Bij deze tour ging je eerst kijken in het dorp van het ‘Sasak volk’ (Bedankt voor de tip Carla!). Alle mensen wonen hier in dezelfde soort huizen, zodat je niet kunt zien waar een rijke of een arme familie woont. Ook hebben we hier een baby komodo gezien! Vervolgens begon onze wandeling naar de waterval. Na een kwartiertje lopen had ik enorme pijn in mijn hielen en toen ik keek had ik dus 2 dikke blaren. Ik heb al weken niet meer in normale sneakers gelopen en vervolgde mijn tocht op sokken. Ik voelde ieder steentje, dit was ook niet echt handig. Gelukkig kwamen we nog langs een bewoonde straat waar ik impulsief een paar slippers heb gekocht. Ze waren 4 maten te groot, maar ik heb er prima de hele dag op kunnen lopen. Onze gids liep ook gewoon op slippers door de bergen.
We hebben die dag ongeveer 5 uur gelopen waarbij we langs 2 watervallen zijn gegaan. De eerste was wat kleiner en hier waren erg veel mensen. De tweede was veel mooier. Jimmy heeft hier zelfs gezwommen. Ook hebben we wilde apen gezien. Grijze, brutale apen. Deze hebben we ook bananen gevoerd en hebben we van dichtbij foto’s kunnen maken. En een groep zwarte apen die we vanuit de verte zagen vluchten.
Maandag ochtend begon onze dag goed met een heerlijke pannenkoek met chocola en banaan. Vervolgens zijn we om 9uur met een privé chauffeur richting Kuta vertrokken. Kuta ligt helemaal in het zuiden van Lombok en was zo’n 4uur rijden vanaf Senaru. Onderweg zijn we gestopt bij een monkey forest in het gebied Pusuk Pass. Hier waren ook weer die grijze, brutale apen. Ze zochten in zelfs in Jimmy’s broekzak naar koekjes! Hier waren ook een paar moeder apen met hele kleine baby’s die aan hun buik hingen. Heel schattig!
Onze tweede stop was in Pura Lingsar waar we een tempel hebben bezocht. De gids praatte super snel en sprak slecht Engels, waardoor ik de helft maar heb kunnen volgen. Er was een kleine vijver waar een man stukjes gekookte eieren in gooide. Het zou geluk brengen als je daar een aal zou zien zwemmen. En ja hoor.. We hebben hem gezien! Dat beest was zeker drie meter lang, dat had ik echt niet verwacht. Ook hebben we ons gezicht met heilig water gewassen bij een fonteintje, door dit water blijven we langer jong. Ik lijk nu weer 12..
Vervolgens heeft de chauffeur ons nog naar een sarung winkel gebracht waar we hebben gezien hoe deze doeken met de hand worden geweven. Dat is echt een prutswerk met tienduizend draadjes en kleurtjes. Toen we in Kuta aan waren gekomen hebben we een paar hotels en homestays bekeken en de prijzen vergeleken. Uiteindelijk kozen we voor GR. Homestay.
Op dinsdag hebben we een surfles gevolgd. ’s Morgens werden we door de surfleraars bij onze homestay opgehaald en kregen we een scooter. Met de scooter gingen we naar het strand wat zo’n 45 minuten rijden was vanaf onze homestay. We moesten de twee indo’s achterna rijden en er reden nog twee ‘bules’ met ons mee. Het was een prachtige weg door de bergen en voor het eerst hier in Indonesië met een goed wegdek! Niet vol met gaten, kuilen, bobbels en stenen. Ik reed met Jimmy achterop en een surfplank aan de zijkant van onze scooter. De kilometer teller was kapot en ook het wijzertje van de benzine stond standaard op nul. Vanaf toen waren we één grote familie. Alle indo’s noemden je ‘brother’ of ‘sister’. Best handig, want dan hoef je niet iedereen z’n naam te onthouden. Na 4 uur surfen was de les afgelopen. Het ging bij ons beide erg goed en we pakten bijna iedere golf. Natuurlijk wel met hulp van een surfleraar, want zelf peddelen en opstaan valt echt vies tegen.
Aan het eind van de middag lag Jim op bed te slapen en wilde ik graag de stad verkennen. Met diezelfde scooter ging ik op pad en na ongeveer 10 minuten rijden hield dat ding ermee op. De benzine was op. En na het tanken kreeg ik hem niet gestart. Gelukkig waren er genoeg mensen die me probeerden te helpen en uiteindelijk lukte het iemand om de scooter weer te starten. Ik ben toen naar het strand in de buurt gegaan en heb daar een rondje gelopen. Daar heb ik ook nog een wild aapje gezien! Ook in de homestay waren er beesten, er waren drie puppy’s geboren waar ik in de middag mee heb mogen spelen. Met al die apen en honden hier ben ik toch blij met mijn rabiës spuiten.
De rest van de week zijn we in Kuta gebleven en zijn we nog twee keer met de scooter naar dat mooie strand geweest. Een keer om zelf te surfen, wat enorm tegenviel want het was veel moeilijker wanneer niemand je een zetje gaf. En een keer om gewoon lekker te relaxen. De rest van de dagen hebben we de omgeving verkend, hebben we aan het zwembad gezeten en zijn we lekker gaan eten. Ook zijn we in de avond een paar keer naar de Surfers bar geweest. Het was een geslaagde week in Lombok waarin we veel verschillende mooie plekken hebben gezien. Nu ben ik weer terug in het vertrouwde Jogja en ik merk dat ik me hier toch echt wel thuis voel. De komende week ga ik even hard aan school werken, zodat ik alles af heb voordat mama hier is. De tijd vliegt nu echt om, nog maar 4 weken school en dan beginnen we al met een rondreis naar Sulawesi en daarna komt Jordy al! Voordat ik het weet ben ik weer terug in Nederland, dus ga ik nu nog even lekker genieten!
-xxx-
-
19 Mei 2014 - 08:44
Anita Kolen:
Hoi Janna,
ich habe mit plezier deinen Reisverslag
gelesen. Toll, was ihr so erlebt habt.
Ich bin schon gespannt auf die Foto's.
Xxxxx Mama / Papa -
19 Mei 2014 - 09:46
Ad:
Gekko's op de kamer, klamboe, yogya,taxi's, campus, cubre libra, borneo, boroburdur, merapi vulkaan, sumatra, scooter, pool-cetrum, geverfde kuikens, pantai sundak, pantai depok, paragliden, 36 kids in 1 klasje, barbeque, tofu fabriek, bergtocht, rijstvelden,budisme, jakarta, ladyboy show, aardbeving, 34 graden, muffins bakken, gilli eilanden, karimumjawa,danique,jimmy,hedwig,paul,evy,reza,borobudur,fruit blender,danique,les dierentuin,tessa,drini beach,cave tubing,aardbeving,hedwich,nienke,rens, busje naar universiteit, heimwee-moment,skype, austrlalie, singapor,ashley, visum,zwerfkatje, rabius,blinde kinderen,liedje duits,grade-drie kindjes, jordy,backpacken, prambanan ,nummer 1 wereld erfgoed, borobodur, gilli eilanden, luizenleventje,traval agency, creditcard ,lombok,aapjes,watervallen, bali,zes euro per nacht,the mountain, blanke bule, lombok, karimunjawa, merap, bandung, vervellen, korte broek, blaren, malaria,pura lingsar, sarung-winkel, kutja, senaru, wierook, .... , ....... , ...... , etc,etc.
Jesus... , wat een berg aan belevenissen in je indo tijd !
Dan is NL maar verdomt saai.
Love you .
Groetjes ad. -
19 Mei 2014 - 12:32
Juul Van Geelen:
Hey Janna,
leuk hoor om die verslagen van jou te lezen. wat een belevenissen. En dat terwijl wij hier heel gewoon aan het lesgeven zijn. Maar nog steeds leuk hier in groep 4b gelukkig. Het goed weer is hier ook begonnen dus dat maakt het allemaal een stuk relaxter. Veel plezier met je moeder.
groetjes Juul
-
19 Mei 2014 - 12:50
Ruben:
Weer een heel leuk verslag lieve Jans!
Heel vet van dat surfen, mag je mij ook weleens leren dan hahah!
Heel veel plezier nog! En we houden contact via de app!
Xxxxx -
19 Mei 2014 - 13:22
Nicole:
Ha die Janna , wat heerlijk weer je avonturen te lezen meid! Surfles,andere cultuur proeven plus veel lol samen en verkennen ,rondreizen supergaaf hoor!
Cool hoor met al die apen hahahahhaa ....leren en vakantie vieren tegelijk wie wil dit nu niet.
En alleen op pad , petje af voor je . Groetjes uit Tilburg momenteel 25 graden ...doeiiii -
19 Mei 2014 - 18:59
Anneke Van Sprang:
Lieve Janna,
Net jouw verse reisverslag gelezen; heerlijk om te lezen dat Kuta op Lombok nog steeds een geweldige strandbeleving is, wij waren er als enige touristen in 1985 op een stil strand met ook die hoge golven tegengehouden door het rif en konden in Mataram een hotel voor 100.00 gulden overnemen van een oude Indonesische dame die Nederlands sprak en verzorgd werd door twee pleegkinderen. Geweldig dat je zoveel kan zien naast je stage en te beleven hoe hartelijk de Indonesiërs zijn. Jouw Jordi heeft ook roots in dit mooie land vertelde hij me. Heel veel reisplezier samen toegewenst en natuurlijk eerst ook ook met je Mutti. Hartelijke groet en tot ziens, Anneke van Sprang -
19 Mei 2014 - 21:26
Toos En Frans:
hallo Janna , dat heb jij ( jullie ) daar een geweldige tijd met super leuke en interessante vakantie reizen .
Janna geniet ervan , groeten Frans en Toos -
27 Mei 2014 - 07:18
Carla Maas:
Hoy Janna fijn om te horen dat je het naar je zin hebt gehad in lombok een hele belevenis.wij zijn nu ook in bali heerlijk mooi appartement.Hoe gaat het met je moeder?Ik ben benieuwd ze zal wel genieten in het mooie indonesie.Ieder van ons heeft al wat gehad keelpijn,diarree,jeuk,misselijk,maar ja gaat wel weer over hopen we.Het is ook z'n overgang met de temparatuur.Donderdag gaan we naar ubud en monky forest.Nou Janna doe de groetjes aan mama ze kan me ook hier bellen heb een Indonesiërs telefoonnr. 082147006126.Het allerbeste en nog een fijne tijd met je moeder, liefs Carla x -
27 Mei 2014 - 09:41
Jean:
voor de kaart. Ik hoor dat je het goed naar je zin hebt. Geniet er maar van Janna, nu samen met je moeder. Groet Jeanny Poets. -
04 Juni 2014 - 04:50
Helmut:
Grüße an Dich und zur Zeit Deiner Mutter.
Habe gerade von dem "irren" Vulkanausbruch ganz in der Nähe erfahren.
Ich hoffe Euch geht es dennoch gut.
Wünsche Dir Janna noch eine tolle Zeit - und Deiner Mutter eine glückliche Heimkehr.
Gruß aus der WEDEMARK -
11 Juni 2014 - 11:40
Martien En Gerrie:
Heej monique,
Ik weet niet wat jij met scooters hebt maar het gaat je niet heel geweldig af. Gelukkig heb je het er deze keer zonder kleerscheuren afgebracht.
Fijn dat je een goede vakantie inlombok hebt gehad , het zal er wel prachtig geweest zijn.
Nu de laatste weekjes en dan weer op naar de hutspot met spek. Veel plezier nog Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
